Περί αστρολογίας

 

Γενικά

Από την αρχή της εμφάνισης του ανθρώπου στη γη, η παρατήρηση του ουρανού και των ουράνιων φαινομένων, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τις καθημερινές του συνήθειες. Ο άνθρωπος έστρεφε το βλέμμα στον ουρανό παρατηρώντας τα σύννεφα, τον άνεμο, τη βροχή, τους κεραυνούς και εκπαιδευόταν στο πώς να προφυλάσσεται από τα διάφορα καιρικά φαινόμενα.

Παράλληλα, ο άνθρωπος άρχισε να παρατηρεί το νυχτερινό ουρανό. Οι φάσεις της σελήνης, οι αστερισμοί αλλά και οι πλανήτες, που διαφοροποιούνταν από τους αστερισμούς επειδή σιγά σιγά άλλαζαν θέσεις στο νυχτερινό ουρανό, άρχιζαν να κεντρίζουν την περιέργεια και το ενδιαφέρον του. Στην πορεία της εξέλιξής του, ο άνθρωπος κατάφερε να χρησιμοποιεί τις αλλαγές του καιρού, και κατ’ επέκταση τις αλλαγές των εποχών, προς όφελος της διαβίωσής του, με την ανάπτυξη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας.

Κατ’ ανάλογο τρόπο, ο άνθρωπος άρχισε να συνδέει τις αλλαγές στον ουράνιο θόλο με γεγονότα στη ζωή στη γη κι έτσι γεννήθηκε η πρωταρχική σύνδεση μεταξύ της μεταβολής των πλανητικών θέσεων και του αντίκτυπου που έχει η μεταβολή αυτή στη ζωή του ανθρώπου. Η έννοια της αστρολογίας είχε πλέον γεννηθεί.

Σύμφωνα με τον ορισμό του Alan Leo (1860 – 1917), εξέχοντα Βρετανού αστρολόγου που αναφέρεται και ως «πατέρας της σύγχρονης αστρολογίας»: “Αστρολογία είναι η επιστήμη που μελετά την επενέργεια των ουράνιων σωμάτων πάνω στον ανθρώπινο χαρακτήρα και την έκφρασή του στη φύση. Είναι η ψυχή της Αστρονομίας και μέσω αυτής εξηγούνται οι ιδιομορφίες της ανθρωπότητας. Υποδηλώνει τη λειτουργία ενός συγκεκριμένου νόμου, μέσω του οποίου αντιλαμβανόμαστε πως ό,τι σπέρνουμε, αυτό και θερίζουμε”.

 

Ζωδιακός κύκλος

Ο ζωδιακός κύκλος ορίζεται με βάση τα τέσσερα βασικά αστρονομικά φαινόμενα που διέπουν ένα ημερολογιακό έτος και διαχωρίζουν τις εποχές.

1) Η εαρινή ισημερία, 21 Μαρτίου περίπου, όπου ξεκινά το ζώδιο του Κριού και η Άνοιξη

2) Το θερινό ηλιοστάσιο, 21 Ιουνίου περίπου, όπου ξεκινά το ζώδιο του Καρκίνου και το Καλοκαίρι

3) Η φθινοπωρινή ισημερία, 23 Σεπτεμβρίου περίπου, όπου ξεκινά το ζώδιο του Ζυγού και το Φθινόπωρο

4) Το χειμερινό ηλιοστάσιο, 21 Δεκεμβρίου περίπου, όπου ξεκινά το ζώδιο του Αιγόκερω και ο Χειμώνας

Ο Ζωδιακός κύκλος είναι η νοητή εκείνη ζώνη στον ουράνιο θόλο που περικλείει τους  δώδεκα αστερισμούς που βρίσκονται κατά μήκος της εκλειπτικής. Η εκλειπτική είναι η κυκλική τροχιά στον ουρανό την οποία φαίνεται να ακολουθεί ο ήλιος και οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Οι 360 μοίρες του ζωδιακού κύκλου, διαιρούνται σε 12 τμήματα, τα 12 ζώδια, όπου κάθε ζώδιο καταλαμβάνει 30 μοίρες.

Το πρώτο ζώδιο, που βρίσκεται δηλαδή στη μηδενική μοίρα του κύκλου αυτού, είναι ο Κριός, 30 μοίρες μετά βρίσκεται το ζώδιο του Ταύρου και κάθε 30 μοίρες μετά ακολουθούν και τα υπόλοιπα ζώδια με την εξής σειρά: Δίδυμοι, Καρκίνος, Λέων, Παρθένος, Ζυγός, Σκορπιός, Τοξότης, Αιγόκερως, Υδροχόος και το τελευταίο ζώδιο του ζωδιακού κύκλου οι Ιχθύες.

Οι ονομασίες των ζωδίων, έχουν προκύψει από τους αντίστοιχους αστερισμούς στον ουράνιο θόλο, δηλαδή τον αστερισμό του Κριού, τον αστερισμό του Ταύρου, τον αστερισμό των Διδύμων κι ούτω καθ’ εξής, διότι πριν από 2.000 περίπου χρόνια η θέση κάθε ζωδίου συνέπιπτε με τη θέση του αστερισμού. Με το πέρασμα των αιώνων, λόγω της μετάπτωσης του άξονα της γης, οι δυο αυτές θέσεις έπαψαν να ταυτίζονται (εξού και η διαφορά της Δυτικής αστρολογίας που χρησιμοποιεί τον τροπικό ζωδιακό και της Ινδικής – Βεδικής αστρολογίας που χρησιμοποιεί τον αστρικό ζωδιακό).

 

Ζώδιο

Πιο συγκεκριμένα, όταν ρωτάμε «τι ζώδιο είσαι;», στην ουσία ρωτάμε κάποιον «σε ποιο σημείο του ζωδιακού κύκλου βρισκόταν ο ήλιος όταν γεννήθηκες». Με μεγαλύτερη ακόμη ακρίβεια, η παραπάνω φράση σημαίνει πως ένας παρατηρητής στη γη κοιτάει τον ήλιο και στη νοητή ευθεία που ενώνει αυτούς τους δύο παρεμβάλλεται το σημείο εκείνο του νοητού κύκλου (ζωδιακός κύκλος) που αντιστοιχεί στο ζώδιό του. Το ίδιο ισχύει και με όλους τους πλανήτες που εξετάζουμε στη μελέτη ενός αστρολογικού χάρτη καθώς και με τη μελέτη της σελήνης.

 

Πλανήτης

Στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν εννέα πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από τον ήλιο, οι οποίοι με σειρά από τον πιο κοντινό στον πιο μακρινό πλανήτη είναι οι εξής: Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός, Ποσειδώνας, Πλούτωνας. Η Γη δεν εξετάζεται σε έναν αστρολογικό χάρτη, επειδή ακριβώς το αντικείμενο μελέτης, ο άνθρωπος δηλαδή, βρίσκεται στη Γη. Εξετάζεται όμως ο δορυφόρος αυτής, η Σελήνη.


Οίκος

Ένα ωροσκόπιο, ένας αστρολογικός χάρτης δηλαδή που αποτυπώνει την ακριβή θέση των πλανητών σε σχέση με το ζωδιακό κύκλο, σε μια συγκεκριμένη στιγμή στο χώρο και το χρόνο, είναι χωρισμένο σε δώδεκα τμήματα, τους οίκους. Οι οίκοι είναι υποδιαιρέσεις της εικοσιτετράωρης περιστροφής της γης σε επιμέρους τμήματα σε συνάρτηση με το χρόνο μετακίνησης του Ήλιου από την Ανατολή, στο Βορρά, στη Δύση, στο Νότο και πάλι στην επόμενη ανατολή του. Κάθε οίκος αντιπροσωπεύει έναν τομέα της ζωής του ατόμου.


Ωροσκόπιο

Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, ένα ωροσκόπιο αποτελείται από 12 ζώδια, 10 πλανήτες (8 πλανήτες και 2 φώτα για την ακρίβεια, μιας και ο Ήλιος και η Σελήνη δεν είναι πλανήτες) και 12 οίκους. Η μελέτη του αστρολογικού χάρτη βασίζεται στην ανάλυση των συνδυασμών όλων των παραπάνω.

Για παράδειγμα αναλύουμε τι σημαίνει ο πλανήτης Άρης, στο ζώδιο του Τοξότη και στον τέταρτο οίκο. Αυτό πραγματοποιείται για το σύνολο των πλανητών σε ένα χάρτη. Παράλληλα, εξετάζονται και οι αποστάσεις των διαφόρων πλανητών μεταξύ τους υπό τη μορφή των αστρολογικών όψεων, όπου άλλες όψεις έχει παρατηρηθεί ότι έχουν αρμονική επίδραση, ενώ άλλες δυσαρμονική.

Για παράδειγμα, εξετάζεται η όψη τετραγώνου που κάνει ο Άρης, στο ζώδιο του Τοξότη από τον τέταρτο οίκο, με το Δία, στο ζώδιο των Ιχθύων και στον έβδομο οίκο.


Τομείς Αστρολογίας

Εκτός από τη γενέθλια Αστρολογία, η οποία αναφέρεται στην ανάλυση του γενέθλιου αστρολογικού χάρτη του ατόμου, υπάρχουν πολλοί και διάφοροι τομείς της Αστρολογίας. Συνοπτικά παρατίθενται παρακάτω οι πιο διαδεδομένοι:

  • Η Προγνωστική Αστρολογία, η οποία με διαφορετικές τεχνικές και μεθόδους (π.χ. ηλιακή επιστροφή, διελεύσεις, ηλιακό τόξο, δευτερεύουσες κατευθύνσεις κ.α.) επιχειρεί τη πρόβλεψη και ερμηνεία μελλοντικών τάσεων στη ζωή του ατόμου.
  • Η Συναστρία, η οποία εξετάζει τη συμβατότητα ή μη ατόμων μεταξύ τους με διαφορετικές μεθόδους (χάρτες συναστρίας, σύνθετοι χάρτες, χάρτες Davison, προοδευτικοί σύνθετοι χάρτες κ.α.).
  • Η Ωριαία Αστρολογία, η οποία απαντά σε συγκεκριμένα ερωτήματα χωρίς να απαιτείται η ανάλυση του αστρολογικού χάρτη του ερωτώντα, παρά μόνο η ανάλυση του χάρτη του ερωτήματος.
  • Η Πολιτική Αστρολογία, η οποία ασχολείται με την ανάλυση ωροσκοπίων Χωρών αλλά και τη σχέση μεταξύ τους.
  • Η Καρμική και Δραγώνιος Αστρολογία, η οποία ασχολείται με τον κύκλο της ψυχής κατά τη διάρκεια διαφόρων μετενσαρκώσεων καθώς και τα μαθήματα που λαμβάνει κατά τη διάρκεια αυτών.
  • Η Αστροχαρτογεωργραφία, η οποία ασχολείται με την ενεργειακή επιρροή των πλανητών σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές.

 

Συνοψίζοντας…

Ο αστρολογικός χάρτης αποτελεί ένα κοσμικό αποτύπωμα στο χώρο και το χρόνο, που λειτουργεί ως εργαλείο μελέτης της ιδιοσυγκρασίας και ψυχοσύνθεσης  του ατόμου καθώς και των τάσεων που θα επικρατήσουν στους διάφορους τομείς της ζωής του. Η Αστρολογία, στο σύνολό της, είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα ανάλυσης του συσχετισμού των πλανητικών επιδράσεων στο ουράνιο γίγνεσθαι με τη ζωή του ανθρώπου στη γη, υπό το πρίσμα της παρατήρησης, της συνδυαστικής σκέψης, της συγκριτικής αντίληψης και της στατιστικής απεικόνισης δεδομένων ανά τους αιώνες.